بـــعضـــی وقـــتـــا دوســـتـــ دارمـــ کـــنارمـــ بـــاشیـــ

دیـــوونـــهـــ منـــکهـــ بـــاهـــاتـــمـــ….!

خــدایــــا
هـمــہ

از تـــو میخواهــند
بـدهـے

َمــن از تـــــو
میخــواهـــم بــِـگیرے

ایـن هــمـہ
حـــس دلتــــــنگــــے
را از مـــن

فاصـــــــلهــــــ

دلگیرم از تمام الفبای بی کسی....

بعضی ها را هرچقدر هـم که بــــخواهی،
“تــــــــــــــــــمام” نـــــــــــــــــــــمی شوند … !
هــــــــــمش به آغــــــــــوششان بــــــــــدهکار میمانی !
حضورشان”گــــــــــــــــرم” است ؛ سکوتشان خالی مــــــــــیکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صـــــــــــــــــــــدایشان را کــــــــــــــــــــم می آوری !
هر دم هر لحظه “کـــــــــــــــــم” مـــــــی آوریشان …

و اینجا مــــــــــــــــــــن کــــــــــــــم دارمــــــــــت …

نــبـودنـــت را دارم بــا سـاعـت شـنــی انــدازه مـیـگـیـرم ..

تـا بـــــه الـآن یــک صـحــــــــرا گــذشـتـــه است !!

فــکر پیــک نبــاش
نوشـــداروی تــو
بعد از ســهراب که هــیچ
پس از مـــرگ فردوســــی هم
نصیبــــم نمی‌شـــود...

فرقی نمی كند ...
زندگی با تو یا بی تو
قورت دادن یه رشته سیم خاردار اجباریست !

به " تـــــــــــــو " کـــــه می رســـــم ...!
مکـــث می کنـــــم ...!
انگـــــار در " زیباییــــت " چیـــــزی را ,
جـــــا گذاشتـــــه ام !
مثلــــــــــا"...
در صـــــدایت ... آرامـــــــش ♥
در چشــــم هایـــــت ... زندگـــــــی ♥

می دونم بر نمی گردی...

ولی بازم صدات می کنم...

واسه همیشه رفته اما هنوزم دوسش دارم...

برای چه هنوز دوستش دارم نمی دونم...

ولی هنوز هم توی تک تک قطره های بارون ...

خاطرات روزهای بودنش را می بینم...

برای تو مینویسم...

دنیا حقیر است وقتی گفتم
یک تار مویت را به پادشاهیش نمیدهم
میبینی همه میخواهند تو را از من بگیرند حتی دنیایم

حرف مردم باد هواست
وقتی من در هوای بودنت نفس میکشم

باد که می وزد و رفتنی است

   سفری است دور دنیا
وقتی دستانم تا انتها رویت را نوازش میکند